sesi santai hujung minggu....
jalan-jalan ke Kurau Stone....
sambil layan gelagat 2 hero nih....
tengok dari jauh sambil dalam hati berdoa...
doa supaya...
jongkang-jongket tu tak patah salah satu springnye....
tup-tup.....
drama dah mula dah.....
bukan teman takmo temankan cik abg tu main sekali...
tapi takmo mencipta sejarah kat Kurau Stone....
sejarah dimana orang dewasa yang main jongkang-jongket..
lalu BERJAYA mematahkan spring jongkang-jongket tu....
oh tidak...oh tidak..oh tidak....
haaaaaahaaaahaaa....
8 comments
Akak kalau teringin nak naik jongkat jongket tu kena tunggu memalam. Kalau patah pun org tak nampak. Hihihi.
alahai kesian nyer papa nyer main sorang2...hehe
aku sarankan ko je yg ganti tempat afif tu.. hehehhe...
salam..
baru datang singgah dan meninggalkan komen..jgn serik baca blog sy yea..rajin2lah singgah..:-)
hahahaha... pernah tgk tau spring patah dpn mata.. ngerriiii dah tobat tak nak naik dah..
cik matt berlalu dgn penuh gaya..
Salam kenal dan knjung bls Dini..mksih ye sdi sngah dpur kcik kmaz tu...nice blog..
Kurau Stone, kihkihkih!
Akak plak suka naik buaian tapi malu takut putuih tali besi buaian tu, terlebih gebu kentang..hehe..
klu akak dah ddk dah kat tmpt kosong tu.. sbb selalu bila teman anak main, mmg ambil peluang nak ddk jugak.. he..he.. tp dalam hati tu mmg berdoa biar jangan patah springlah jugak..